Preguntámonos que alternativas legais, estruturais e de ordenación se deben adoptar para que os produtores non se vexan obrigados a arruinarse e abandonar
Volvemos a vista á Lei da Cadea Alimentaria e lemos nun parágrafo da letra c) do artigo 9: O prezo do contrato alimentario que teña que percibir un produtor primario ou unha agrupación destes deberá ser, en todo caso, superior ao total de custos asumidos polo produtor ou custo efectivo de produción. E, no punto 1 do artigo 12 ter., sinala: Co fin de evitar a destrución do valor na cadea alimentaria, cada operador desta deberalle pagar ao operador inmediatamente anterior un prezo igual ou superior ao custo efectivo de produción de tal produto en que efectivamente incorrese ou asumise o dito operador. A acreditación realizarase conforme os medios de proba admitidos en dereito.
Na Lei da Cadea hai unha intención clara de protexer ao sector primario cando as variables do mercado o colocan masivamente en perdas. Pero, como se aplica a Lei? É posible oficializar un acordo na cadea alimentaria para un sector onde os produtores primarios están masivamente en perdas? É unha simple declaración retórica sen aplicabilidade na práctica? Terá que denunciar individualmente aos oligopolios o elo máis débil? Só é aplicable na práctica con demanda individual de cada produtor, o que se converte nunha burla xurídico-legal máis aos produtores e, de facto, en protección dos oligopolios da distribución? Cremos que sería unha vergoña que a venda a perdas quedara sen aplicabilidade práctica real unha vez demostrado que existe, ou que tendo aplicabilidade ninguén se acollera a ela ao resultar peor o remedio que a enfermidade para o produtor que demande a aplicación fronte ao oligopolio.
Que ninguén diga que o que temos é que reducir custos, nos sectores xa non queda onde rascar
En todo caso, como facemos que os prezos medren acordes aos custos de produción? Que ninguén diga que o que temos é que reducir custos, nos sectores xa non queda onde rascar.
No Caderno Técnico reflexionamos sobre este aspecto con expertos do sector de vacún de leite. As autoridades van seguir permitindo que a gran distribución use o leite, o vacún de carne, o porcino, a leituga, a carne de aves… como cabalo de batalla comercial banalizando os alimentos? Como mínimo, as administracións deben desenvolver indicadores de custos de produción que fagan que sexa real a aplicación da prohibición da venda a perdas que se recolle na Lei da Cadea, e que non só sirva para coñecer a permanente destrución de valor dos oligopolios.
Está en xogo a subsistencia do sector primario, como para non adoptar rápido decisións axeitadas!
Ademais, nas cooperativas agroalimentarias solicitamos ás administracións desenvolver sistemas de apoio á concentración da oferta e o recoñecemento e maior apoio ás cooperativas dos sectores, coa finalidade de facelas máis fortes nos mercados. Está en xogo a subsistencia do sector primario, como para non adoptar rápido decisións axeitadas!